سورة الأعلى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿١﴾

تسبیح و تقدیس کن پروردگار والا مقام خود را

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ﴿٢﴾

همان خداوندی که ( چیزها را ) می آفریند و سپس ( آنها را هماهنگ می کند و ) می آراید .

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ﴿٣﴾

خداوندی که اندازه گیری می کند و ( هر چیزی را آن گونه که شایسته و بایسته است می آفریند ، و آن گاه آن را به کاری ) رهنمود می نماید ( که باید بکند )

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ ﴿٤﴾

خداوندی که چَراگاه را ( برای تغذیه ی جانداران از زمین می رویاند و ) بیرون می آورد .

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ ﴿٥﴾

سپس آن را خشک و سیاه می گرداند .

سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ ﴿٦﴾

ما قرآن را بر تو خواهیم خواند و به تو خواهیم آموخت ، و تو دیگر آن را فراموش نخواهی کرد .

إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ ﴿٧﴾

مگر چیزی را که خدا بخواهد . قطعاً او آشکارا و نهان را می داند . ( چنین خدائی نگاهبان قرآن است و آنچه مورد نیاز بشر بوده و هست از طریق وحی قرآن به تو می رساند ، و چیزی را در این زمینه فرو گذار نمی کند . )

وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٨﴾

ما تو را برای شریعت ساده و آسان ( آئین اسلام ) آماده می سازیم ( و کارهای خیری را برای تو آسان می نمائیم و در انجام آنها توفیقت می دهیم ) .

فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ ﴿٩﴾

اگر پند و اندرز سودمند باشد ، پند و اندرز بده .

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ ﴿١٠﴾

کسی که ( احساس مسئولیت می کند و از خدا ) می ترسد ، پند و اندرز خواهد گرفت .

وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿١١﴾

و بدبخت ترین فرد ( پند و اندرز را کنار خواهد گذاشت و ) از آن دوری خواهد گزید .

الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ ﴿١٢﴾

آن کسی که داخل عظیم ترین ( و هولناکترین ) آتش خواهد شد و بدان خواهد سوخت .

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ ﴿١٣﴾

سپس در آن آتش ( برای همیشه می ماند و ) نه می میرد و ( و نه آسوده می گردد ) و نه زنده ( بشمار می آید و حالتی که در آن است زندگی نامیده ) می شود .

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ﴿١٤﴾

قطعاً رستگار می گردد کسی که خویشتن را ( از کثافت کفر و معاصی ) پاکیزه دارد .

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ ﴿١٥﴾

و نام پروردگار خود را ببَرد و نماز بگزارد و فروتنی کند .

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿١٦﴾

بلکه ( بنا به سرشت انسانی ) زندگی دنیا را ( که محسوس و نقد است ، بر زندگی آخرت که نامحسوس و نسیه است ) ترجیح می دهید و بر می گزینید .

وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ﴿١٧﴾

در حالی که آخرت ( از دنیا ) بهتر و پاینده تر است ( عاقل چرا باید فانی و گذرا  را بر باقی و پایا ترجیح دهد ؟ ) .

 إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٨﴾

این ( چیزها منحصر به این کتاب آسمانی نیست ، بلکه ) در کتاب های پیشین ( نیز آمده ) و بوده است .

صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ ﴿١٩﴾

( از جمله در ) کتاب های ابراهیم و موسی .

منبع مطلب : سایت islamqt.com

ماه پر برکت رمضان پیشاپیش بر تمامی موحّدان ( یکتاپرستان ) جهان مبارک باد 

1 : عَنْ سَلْمَان ( رض ) قَالَ خَطَبَنَا رَسُوْلُ الله ( ص ) فِیْ اٰخِرِ یَوْمٍ مِّنْ شَعْبَانَ فَقَالَ یَا اَیُّهَا النَّاسُ قَدْ اَظَلَّکُمْ شَهْرً عَظِیْمٌ مُبَارَکٌ شَهْرٌ فِیْهِ لَیْلَةٌ خَیْرٌ مَنْ اَلْفِ شَهْرٍ – شَهْرً جَعَلَ اللهُ صِیَامَه فَرِیْضَةً وَّ قِیَامُ لَیْلِه تَطَوُّعَاً مَنْ تَقَرَّبَ فِیْهِ بِخَصْلَةٍ کَانَ کَمَنْ أَدّٰی فَرِیْضَةً فِیْ مَا سِوَاهُ وَ مَنْ اَدّٰی فَرِیْضَةً فِیْهِ کَانَ کَمَنْ اَدّٰی سَبْعِیْنَ فَرِیْضَةً فِیْمَا سِوَاهُ وَ هُوَ شَهْرُ الصَّبْرِ وَ الصَّبْرُ ثَوَابُهُ الْجَنَّةُ وَ شَهْرُ الْمُوَاسَاةِ وَ شَهْرٌ یُزَادُ فِیْ رِزْقِ الْمْؤْمِنِ فِیْهِ مَنْ فَطَّرَ فِیْهِ صَائِمَاً کَانَ مَغْفِرَةً لِذُنُوْبِه وَ عِتْقَ رَقَبَتِه مِنَ النَّارِ وَ کَانَ لَهُ مِثْلُ اَجْرِه مِنْ غَیْرِ أَنْ یَّنْقُصَ مِنْ اَجْرِه شَیٌ قَالُوْیَا رَسُوْلَ اللهِ لَیْسَ کُلِّنَا یَجِدُمَا یُفَطِّرُ الصَّائِمَ فَقَالَ رَسُوْلُ اللهِ ( ص ) یُعْطِی اللهُ هَذَا الثَّوَابَ مَنْ فَطَّرَ صَائِماً عَلَی تَمْرَةٍ اَوْ شَرْبَةِ ماَءٍ اَوْ مَذْقَةِ لَبْنٍ وَ هُوَ شَهْرٌ اَوَّلُه رَحْمَةً وَ اَوْسَطُه مَغْفِرَةٌ وَ اٰخِرُه عِتْقٌ مِّنَ النَّارِ مَنْ خَفَّفَ عَنْ مَمْلُوْکِهِ فِیْهِ غَفَرَ اللهُ لَه وَاَعْتَقَه مِنَ النَّارِ وَ اسْتَکْثِرُوْا فِیْهِ مِنْ اَرْبَعِ خِصَالٍ خَصْلَتَیْنِ تُرْضُوْنَ بِهِمَا رَبَّکُمْ وَ خَصْلَتَیْنِ لَا غِنَاءَ بِکُمْ عَنْهُمَا فَاَمَّا الْخَصْلَتَانِ اللَّتَانِ تُرْضُوْن بِهِمَا رَبَّکُمْ فَشَهَادَةُ اَنْ لَا اِلهٰ اِلاَّ اللهُ وَ تَسْتَغْفِرُوْنَه وَ اَمَّا الْخَصْلَتَانِ اللَّتانِ لَا غِنَاءَ بِکُمْ عَنْهُمَا فَتَسْئَلُوْنَ اللهَ الْجَنَّةَ وَ تَعَوَّذُوْنَ بِه مِنَ النَّارِ وَ مَنْ سَقٰی صَائِماً سَقَاهُ اللهُ مِنْ حَوْضِیْ شَرْبَةً لَا یَظْمَأ حتَیَّ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ . ( رواه ابن خشیمة فی صحیحه و قال ان صح الخیر و رواه البیهقی و رواه ابو الشیخ ابن حبان فی الثواب باختصار عنهما و فی اسانیدهم علی بن زید بن جدعان و رواه ابن خزیمه ایضا و البیهقی باختدار عنه من حدیث ابی هریرة و فی اسناده کثیر بن زید کذافی الترغیب قلت علی بن زید ضعفه جماعة و قال الترمذی صدهق و صحح له حدیثا فی الاسلام و حسن له غیر ما حدیث و کذا کثیر ضعفه النسائی و غیره قال ابن معین ثقة و قالا بن عدی لم اربحدیثه باسا و اخرج بحدیثه ابن خزیمة فی صحیحه کذا فی رجال المنذری ص 4 ، 7 لکن قال العینی الخبر منکر فتامل )

حضرت سلمان رضی الله عنه می فرماید که رسول اکرم ( ص ) در آخرین روزهای شعبان برای ما وعظ فرمودند که : ای مردم ! ماه بسیار باعظمت و مبارکی به سراغ شما آمده است . در آن شبی است ( شب قدر ) که از هزار ماه بهتر است . خداوند ، روزه این ماه را فرض قرار داده و عبادت شب آن را ( تراویح ) موجب ثواب قرار داده است ، هر کس در این ماه با انجام کارهای نیک ، نزدیکی خداوند را حاصل کند ، چنان است ، که فرضی را درغیر ماه رمضان انجام بدهد و کسی که را فرضی را انجام دهد ، چنان است که هفتاد فرض در غیر ماه رمضان انجام بدهد . این ماه ، ماه صبر است و پاداش صبر جنّت است و این ماه ، ماه غمخواری است . رزق مؤمن ، در این ماه اضافه می شود هر کس روزه داری را افطاری بدهد ، ( موقع افطار چیزی به او بدهد تا بخورد ) این باعث مغفرت و بخشایش گناهان او شده و سبب آزادی گردن ، او از آتش جهنم می شود و به اندازه ی ثواب روزه دار به او هم ثواب می رسد . بدون اینکه از ثواب روزه دار چیزی کم شود . صحابه رضی الله عنهم عرض کردند : یا رسول الله ! هر کس از ما ، توانایی مالی ندارد ، که بتواند برای روزه دار چیزی فراهم کند ، فرمودند : ( لازم نیست او را سیر کند ) این ثواب را خداوند به کسی هم می دهد که حتّی با یک دانه خرما یا یک لیوان آب یا جرعه ای شیر ، روزه داری را افطاری دهد . این ماهی است که اوّلش رحمت و وسطش مغفرت و آخرش آزادی از آتش است . هر کس در این ماه کارِ غلام و کارگر خود را کمتر کند ، خداوند متعال گناهانش را می بخشاید و او را از آتش دوزخ نجات  می دهد ، و در این ماه چهار چیز را زیاد انجام دهید : دو مورد آن موجب رضای خداوند متعال می شود و دو تای دیگر چنان اند که شما به غیر از آنها چاره ای ندارید . آن دو چیز که موجب خشنودی پروردگارتان است ، خواندن ( لَآ اِلٰهَ اِلَّا الله ) و ( اِستَغفار ) است و دو تای دیگر یکی این است که از خداوند جنّت را بخواهید و دوّم ، از آتش دوزخ به او پناه ببرید . هر کس روزه داری را آب بنوشاند خداوند متعال روز قیامت از حوض من ، آبی به او می نوشاند که بعد از آن ، تا داخل شدن به بهشت هرگز تشنه نخواهد شد .